Przygoda w Rivellon

Richard

Dolina Lodowego Wichru: Dolina leży na północnym zachodzie Faerunu, położona za Górami Grzbietu Świata. Swą nazwę dolina zawdzięcza klimatowi jaki tam panuje (praktycznie wieczna, sroga zima). Osadników do tego nieprzyjaznego miejsca przyciągają słynne Trzy Jeziora (Maer Dualdon, Lac Dinneshare i Dellon-Lune) w których odkryto pewien gatunek pstrąga, zwanego kostkogłowym, nieżyjący nigdzie indziej, którego kości przypominają kość słoniową, co daje im ogromną wartość. Osadnicy z południa założyli tu tzw. Dziesięć miast: Lonelywood, Termalaine, Targos, Bremen, Caer-Konig, Caer-Dineval, Easthaven, Good Mead, Dougan's Hole, Bryn Shander, Leży tu też słynne Kuldahar, które o dziwo jest bardzo ciepłym miejscem, dzięki ogromnemu dębowi, który uznawany jest za święty. (w jego korzeniach zbudowano świątynię Ilmatera). Wszystkie z Dziesięciu Miast, oprócz Bryn Shander, są osadami Rybackimi. Bryn Shander natomiast prowadzi handel kością z innymi miastami Faerunu. W dolinie żyją liczne plemiona barbarzyńców oraz goblinów i orków, stanowiące niekiedy duże niebezpieczeństwo dla osadników.

Podmrok: Podmrok to rozciągająca się pod całym Faerunem sieć jaskiń i tuneli, z rzadko zamieszkana przez żyjące istoty. Najważniejszymi z nich są drowy, czyli niegodziwe mroczne elfy o ciemnej skórze i jasnych włosach – w podmroku znajduje się wiele ich miast-państw np. Menzoberranzan i Ched Nasad. Poza tymi istotami Podmrok zamieszkują szare krasnoludy, łupieżcy umysłów, beholdery, gnomy głębinowe i całe rzesze niezorganizowanych, dzikich stworów, służacych inteligentnym rasom podziemi za zwiadowców lub niewolników. Przykładem mogą być oswojone przez drowy umbrowe kolosy. Inną choatyczną rasę stanowią corby, znani jako ptakoludzie.

Anauroch: Nazywane też Wielką Pustynią Piaskową. Jest to olbrzymia pustynia powstała na skutek upadku Imperium Netheril. Region jest słabo zaludniony. Na pustyni żyją jedynie beduini. Stolicą regionu jest miasto o mało przyjaznej nazwie Cień.

Srebrne Marchie: Kraina położona w sąsiedztwie pustyni Anauroch i Wysokiego Lasu. W Srebrnych Marchiach jest wiele dużych i znaczących w Faerunie miast. Stolicą jest Silverymoon, lecz to tu umiejscowione są Everlund, Mithrillowe Hale czy Studnia Beorunna.

Wybrzeże Mieczy: Prężnie rozwijający się region handlowy na zachodzie kontynentu. Prym wiodą tu takie metropolie jak Waterdeep, Neverwinter czy Wrota Baldura. W regionie władzę sprawuje przymierze Lordów które ma za zadanie pomagać mniejszym miasteczkom w ciągłym rozwijaniu się. W rzeczywistości nie działa to idealnie gdyż Luskan ma nieco inne poglądy polityczne niż pozostałe duże miasta.

Amn: Podobnie jak Wybrzeże Mieczy jest to kraina zajmująca się przede wszystkim handlem. To tu urzęduje organizacja Złodziei Cienia. Jest to region niezwykle bogaty właśnie dzięki złodziejom którzy swoimi nie zawsze uczciwymi działaniami przynoszą duże zyski. Procent przestępczości jest tu bardzo duży w stosunku do innych cywilizowanych krain.

Lantan: Niewielka wyspa zamieszkana przez gnomich wynalazców. Jest to miejsce bardzo ważne gospodarczo. To stąd cały Faerun eksportuje coraz to nowe wynalazki stworzone przez lantańskich czarodziejów. To tu powstał pierwszy żelazny golem i chociażby berło zaklęte magią pozwalające w każdej chwili uwolnić moc dowolnego czaru.

Rashemen: Kraina wypełniona magią i duchami. Zamieszkują ją barbarzyńcy i wiedźmy. Jest to region niebezpieczny, umiejscowiony jakby w swojej rzeczywistości. Nie dochodzą tam informacje z innych części Faerunu i odwrotnie. Mało kto wraca z wypraw do Rashemenu. Władzę w krainie sprawuje Rada Śniących która ma prawo wejść w sny każdego mieszkańca Rashemenu.

Thay: Mały region zamieszkały przez Czerwonych Czarodziejów. Region raczej odilozowany ze względu na złą reputację jego mieszkańców. Na terenie całego regionu żyją jedynie Czarodzieje i ich niewolnicy w postaci Gnolli. Region posiada surowy pustynny klimat.

Samarach: Mieszkańcy Samarachu lękają się węży i żyją w ciągłej nieufności, podejrzewając każdego o zdradę. Zaufanie jest rzadkie nawet w rodzinie, a kłamstwo jest na porządku dziennym. Wszyscy dojrzali obywatele mają za zadanie zasilać siły obronne królestwa. Jednakże ci, którzy przejawiają magiczne zdolności – głównie ze szkoły iluzji – są wielce szanowani. Chociaż Nimbralczyków i mieszkańców Chultu oraz Tashalar dzieli ogromna przepaść kulturowa, to nigdy nie doszło do rebelii na tle religijnym bądź klasowym. Samarach jest władany przez indywiduum zwane Wielkim Fantazmagiem. To stanowisko przekazywane jest między nimbralskimi arcymagami. Każdy z nich otrzymuje owy tytuł i rządzi od kilku do kilkunastu lat, a czasem i dekad, przed przekazaniem władzy kolejnemu. Obecny władca, Wielki Fantazmag Meleghost Zoaster, zajmuje tę pozycję już od wielu wiosen i wśród nimbralskiej szlachty krąży plotka, że nie zamierza powracać do Nimbralu. Niektórzy uważają, że przyczyną takiej decyzji jest wzrastająca siła wyznawców Leiry (Cyrica), którzy licznie osiedlili się w Samarachu po Czasach Niepokojów, kiedy nimbralscy lordowie zakazali jakichkolwiek przejawów religijności lub zorganizowanego kleru w Morskiej Kryjówce. Ukryte Królestwo jest wrogo nastawione do cudzoziemców. Arystokraci często używają magii, by szpiegować podróżników i później nasyłać na nich koszmary, aż z przerażenia nie wyjadą. Każdy przybysz, który wyda się podejrzany, jest od razu atakowany przez magicznych zabójców. Chociaż obcy kupcy nie posiadają zezwolenia na handel w Samarachu, to duża grupa jego mieszkańców, którzy posiadają aprobatę Wielkiego Fantazmaga, zajmuje się kupiectwem, okazjonalnie wypływając z portu Samargolu lub przekraczając Przełęcz Sormarl. Pomimo tych wszystkich zabezpieczeń, mieszkańcy królestwa cierpią na ofidiofobię i mordy oskarżonych o współpracę z wężoludźmi nie są rzadkością. Stolicą regionu jest Samargol.