Przygoda w Rivellon

Richard

Mężczyzna mocnym kopniakiem przewraca stolik dzielący go od jednorękiego Elfa. W tym momencie Elf pierwszy raz się odzywa

Po co te nerwy bracie? Wybacz mi mój kant w kości! Nie byłem sobą bo tłusty karczmarz dolał mi coś do piwa! Ze względu na honor gier pieniężnych, nie mogę zwrócić Ci pieniędzy, ale mam coś lepszego w zamian!

W tym momencie Elf zza płaszcza wyjmuje zwinięty pergamin.

Ten na pierwszy rzut oka pusty pergamin jest zapisany słonecznymi runami. Gdy rozwiniesz go na słońcu, twym oczom ukaże się droga do zaginionego skarbu Głębinowych Gnomów! Normalnie bym Ci go nie oferował, ale nie mam ręki więc wojownik ze mnie marny. Gnomy mnie zaszlachtują zanim wyjmę miecz sprawną ręką! Proszę! Zrób z tej mapy pożytek!

Opój chwilę analizuje sytuację po czym szybkim ruchem wyrywa pergamin z dłoni Elfa.

Mam nadzieję, że tym razem nie kantujesz. Inaczej Cię znajdę i wypcham twe puste zwłoki końskim łajnem.

Mężczyzna chowa pergamin w kieszeń i wychodzi szybkim krokiem z karczmy. W przybytku znów przeważa uczucie radości.

Athaair

Co za idiota.... Ty zaś... widziałem, że używałeś magii do kontroli kości. Niezły trik, ale jak widać nie wystarczająco dobry

Richard

Wystarczająco! Niestety kura była zbyt naiwna i oczekiwałem zbyt dużej ilości jaj. Złoto w tych czasach jest potrzebne. Złoto i kilka silnych par ramion gotowych na przygodę. Masz do mnie jakieś pytania? Muszę zniknąć z tej dziury zanim mój przyjaciel spostrzeże, że słoneczne runy są wciąż niewidzialne.

Athaair

Brzmi jakbyś się oferował. Powiedz co masz, a zobaczę czy warto zawracać sobie Tobą głowę

Richard

Czy wyglądam na posiadacza? Nie. Ale mam pewne informacje. Zabawiałem ostatnio w Luskanie i po bliższym kontakcie z jedną z kochanic Kapitana Klautha opowiedziała mi o pewnej mapie rozrzuconej po Wybrzeżu Mieczy. Skompletowana mapa wskaże miejsce zaginionych ruin miasta Stwórców. A w mieście? Cóż, złoto, błyskotki i inne przedmioty niekoniecznie potrzebne do życia. Pożyczyłem od Klautha spis badań jego szpiegów i magów. Pierwszy kawałek ryciny jest niedaleko tej wiochy. Nie masz niestety ramienia wojownika więc nie wiem w czym mógłbyś się przydać. Jakieś sugestie?

Athaair

Trzymają mnie tu pewne obowiązki. Spraw, że na chwilę o nich zapomnę, a mój łuk będzie należał do Ciebie

Richard

Moim obowiązkiem jest bogacenie się. Spraw, że się wzbogacę nie tracąc drugiej dłoni bądź nogi, a dojdziemy do konsensusu w sprawie znalezionego skarbu.

Athaair

Uczciwa oferta. Możesz mówić mi Shal. Teraz powiedz mi coś więcej o tej wyprawie

Richard

Powiem więcej gdy znajdziemy porządnego woja. Nie chcę strzępić języka. Moją domeną są zręczne palce a nie język. Nie widzę w tej mordowni nikogo godnego uwagi, poza Krasnoludem przy ladzie. Na dodatek brodacz bawił się jakimiś błyskotkami więc ma zapewne jakieś złoto które nam się zdecydowanie przyda.

Athaair

Zajmę się Krasnoludem

Podchodzę powoli do baru

Karczmarz! Piwo dla mnie i mojego krasnoludzkiego przyjaciela!

Pucek

Kim jesteś że nazywasz mnie przyjacielem gdy nigdy razem nie staliśmy na polu bitwy walcząc ramie w ramie ?

Athaair

Na szczęście niedługo możemy mieć okazję. Zwłaszcza, że jest szansa na sporą sumę, ale to oczywiście wiążę się z pewnym ryzykiem

Pucek

Osobiście brzydzę się elfami i tym waszym całym wywyższaniem się ale jak już zmarnowałeś mój czas możesz kontynuować swoje gadanie

Athaair

Dopij piwo i chodź ze mną do tamtego Elfa. To jego plan, więc on Ci wszystko powie

Pucek

A niech mnie ja to mam dzisiaj pecha 2 elfy próbują mnie wrobić w coś ale niech ci będzie

Dopijam szybko piwo wycieram morką brodę ręką i idę do elfów